Objawy i leczenie zespołu policystycznych jajników

Zespół policystycznych jajników to jedna z najbardziej powszechnych chorób kobiecych. Dotyczy każdej rasy i jest charakterystyczna przede wszystkim dla kobiet w wieku rozrodczym. Jest jedną z głównych przyczyn problemów z zajściem w ciążę, a nawet trwałej niepłodności. Choroba ma podłoże endokrynologiczne, chociaż dokładne przyczyny jej powstawania nie są całkowicie znane. Ze względu na to, że kobiety chorujące na tę przypadłość mają problemy z zajściem w ciążę oraz są bardziej narażone na raka narządów intymnych, należy postawić diagnozę i rozpocząć leczenie jak najwcześniej.

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby są skąpe lub nieregularne – pojawiające się co 3 – 4 miesiące – miesiączki lub ich brak przez dłuższy czas. Zdarza się, że gdy już się pojawią, krwawienie jest bardzo mocne, choć jest to objaw należący do rzadkości. Ze względu na to, że zespół policystycznych jajników to przede wszystkim problemy z pęcherzykami i jajeczkami w jajnikach, to właśnie zaburzenia miesiączkowania są pierwszym znakiem, że coś jest nie tak. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nastolatki zazwyczaj mają nieregularne miesiączki, więc w tym wieku nie ma jeszcze podstaw, aby opóźnienia traktować jako objaw chorobowy. Na niedojrzałe pęcherzyki lub problem z uwalnianiem się jajeczka wpływa nadmiar hormonów męskich, przede wszystkim testosteronu. Jest on również odpowiedzialny za pozostałe objawy. Wśród nich znajduje się mocny trądzik i nadmierne owłosienie. Pojawia się ono nad górną wargą, jako wąsik, na udach, na brzuchu, na piersiach, a czasami także na innych częściach ciała, których owłosienie jest typowe głównie dla mężczyzn. Dodatkowym objawem choroby jest otyłość typu androidalnego, skupiająca się głównie na dolnych partiach ciała – brzuch, pośladki, uda. Pojawiają się także problemy z cholesterolem, ryzyko miażdżycy oraz rozwoju cukrzycy typu 2.

Leczenie zespołu policystycznych jajników jest podejmowane po konsultacji lekarskiej i ustalane z pacjentką w oparciu o jej tryb życia, a także o ewentualne planowanie ciąży. Kuracja musi opierać się na łagodzeniu wszystkich powiązanych ze schorzeniem objawów. Służą do tego środki hormonalne, które regulują ilość wytwarzanych hormonów, występowanie miesiączki oraz zmniejszenie zbędnego owłosienia. Istotna jest także zmiana diety, żeby zniwelować otyłość, oraz podjęcie aktywności ruchowej, która poprawia ogólną kondycję i wpływa pozytywnie na układ krwionośny. W przypadku zaawansowanego stanu choroby stosuje się również zabiegi chirurgiczne, w tym laparoskopię.