Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia kwasem

Opiekun artykułu: miarcia
Advertising
Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia kwasem

Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia kwasem

Jednym z poważniejszych wypadków, do jakich może dojść w zakładzie przemysłowym, jest oparzenie chemiczne. W takim przypadku zawsze konieczna jest interwencja lekarska. Na oparzenia chemiczne jesteśmy narażeni także w naszych domach. Niebezpieczne mogą być środki czystości, niektóre kosmetyki, kapsułki do prania czy do zmywarek. Szczególnie zagrożone są dzieci, dla których kolorowe opakowania są bardzo interesujące, a żrąca zawartość może zwyczajnie zostać wypita. W przypadku oparzenia chemicznego bardzo ważne jest, by szybko udzielić pierwszej pomocy. Jak to zrobić, dowiesz się z tego artykułu.

Advertising
Advertising
Ostrzeżenia:

W przypadku oparzenia chemicznego zawsze trzeba skorzystać z pomocy lekarskiej.

Pierwszej pomocy w przypadku oparzenia chemicznego udzielamy jedynie w rękawiczkach ochronnych.

Jeśli doszło do oparzenia wapnem niegaszonym, usuwamy je ze skóry przez ścieranie, a dopiero potem spłukujemy silnym strumieniem wody. Wapno niegaszone po kontakcie z wodą tworzy żrące wapno gaszone i dodatkowo wydziela duże ilości ciepła, powodując dodatkowe oparzenie chemiczne i termiczne.

Wskazówki:

Nie przelewaj drażniących środków chemicznych do butelek po napojach – pomyłka może mieć tragiczne konsekwencje.

Robiąc zakupy w dużym sklepie samoobsługowym, nie zostawiaj dziecka bez opieki – mogą je zainteresować kolorowe opakowania środków czystości i o wypadek nietrudno.

  • Co trzeba wiedzieć o oparzeniach chemicznych

    Co trzeba wiedzieć o oparzeniach chemicznych

    Niebezpieczne substancje, które przechowujemy w kuchni, łazience czy garażu, to między innymi różne wybielacze, środki do czyszczenia toalet czy udrażniania rur, płyn do akumulatorów czy wapno. Oparzenia chemiczne mogą być spowodowane przez silne kwasy i silne zasady (ługi), sole metali ciężkich albo nadtlenek wodoru (używany do farbowania i rozjaśniania włosów). Żrąca substancja może dostać się także do oczu, do płuc (w postaci oparów) albo zostać połknięta.

  • Oparzenie chemiczne – objawy

    Wszystkie oparzenia chemiczne powodują piekący ból. Zmiany na skórze przypominają zwykłe oparzenia. Występuje rumień, zmienia się kolor skóry. Oparzenia zasadami są groźniejsze, gdyż powodują one zniszczenie kolejnych, głębszych warstw tkanki. Kwasy powodują powstanie na skórze suchego strupa, co chroni przed wnikaniem żrącej substancji. Jeśli chemikalia dostaną się do oczu, oprócz pieczenia pojawią się zaburzenia widzenia, a wdychanie oparów spowoduje kaszel i spłycenie oddechu. Przy bardzo groźnym poparzeniu może dojść do wstrząsu (apatia, bladość skóry, tętno przyspieszone i słabo wyczuwalne, spadek ciśnienia, rozszerzenie źrenic, brak reakcji źrenic na światło). Konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska. Kontakt z środkiem toksycznym może spowodować bóle głowy, skurcze mięśni, drgawki, nieregularny rytm serca, a nawet zatrzymanie pracy serca.

  • Pierwsza pomoc przy oparzeniach chemicznych – krok 1

    Pierwsza pomoc przy oparzeniach chemicznych – krok 1

    W razie oparzenia żrącą substancją chemiczną trzeba natychmiast ją usunąć. Jeśli dokona się tego w ciągu dwóch minut, skutki jej działania zostaną zminimalizowane. Szybko zdejmujemy z osoby poszkodowanej przesiąknięte środkiem chemicznym ubranie, a także bieliznę, buty, skarpety i biżuterię. Następnie zmywamy oparzoną powierzchnię pod bieżącą wodą (pod kranem, prysznicem) przez kilka do kilkunastu minut.Jeśli żrąca substancja dostała się do oczu, również przepłukujemy je wodą. Należy używać niezbyt silnego strumienia wody, żeby nie uszkodzić rogówki. Jeśli poszkodowany nosi soczewki kontaktowe i można je łatwo usunąć, należy to zrobić. Nie należy usuwać z oka niczego, co jest wbite w gałkę oczną.

  • Pierwsza pomoc przy oparzeniach chemicznych – krok 2

    Pierwsza pomoc przy oparzeniach chemicznych – krok 2

    Kiedy już przemyliśmy starannie oparzone miejsce, należy zobojętnić pozostałości substancji.Jeśli oparzenie wywołał kwas, polewamy oparzone miejsce:
     * 3% roztworem sody oczyszczonej,
    * roztworem mydła,
    * wodą wapienną.
    Jeśli oparzenie wywołała zasada, polewamy oparzone miejsce:
    * 1% roztworem kwasu octowego,
    * 1% kwasu cytrynowego,
    * 3% roztworem kwasu borowego.
    Następnie zakładamy opatrunek jałowy albo hydrożelowy.W przypadku oparzenia oka nie stosujemy substancji neutralizujących. Wskazane jest założenie opatrunku chroniącego oko. Aby toksyczna substancja nie dostała się do zdrowego oka, należy tak ułożyć poszkodowanego, by zdrowe oko znajdowało się wyżej od oparzonego.

  • Gdy żrąca substancja została połknięta

    Jeśli doszło do połknięcia żrącej substancji, nie wolno prowokować wymiotów, by nie poparzyć ponownie przełyku i jamy ustnej. Koniecznie trzeba ustalić, jaka to była substancja (na podstawie opakowania lub informacji od poszkodowanego). Jeśli poszkodowany jest całkowicie przytomny i w kontakcie, podajemy do wypicia substancję neutralizującą (taką ilość, by nie sprowokować wymiotów):
    * gdy połknięta została substancja zasadowa (np. kret do udrażniania rur), podajemy mleko oraz białko jajka kurzego,
    * gdy połknięty został kwas (np. wybielacz), podajemy czystą niegazowaną wodę,
    * gdy nie znamy składu połkniętej żrącej substancji, podajemy wodę, jak w przypadku kwasu.
    Lekarzowi pogotowia lub ratownikowi medycznemu należy przekazać opakowanie po wypitej przez poszkodowanego żrącej substancji, nawet jeśli nie jest to opakowanie oryginalne. Dzięki badaniu laboratoryjnemu można ustalić, jak zneutralizować połkniętą ciecz.