Jak przestać jeść słodycze?

Lubimy słodki smak i jest to uwarunkowane genetycznie. Dlatego chętnie sięgamy po cukierki, czekoladki, batoniki czy ciasteczka. Producenci żywności wiedzą o tym doskonale. Tymczasem czysty cukier tak naprawdę jest dla nas trucizną. Silnie zakwasza organizm, który musi uruchomić specjalne mechanizmy obronne, by normalnie funkcjonować (między innymi wytrąca wapń z kości i zębów). Jeśli spożywamy cukry proste, otrzymujemy szybki dostęp do dużych ilości glukozy. Tylko część zostaje zamieniona na energię, reszta staje się tkanką tłuszczową. Tak więc jedzenie słodkości to zwyczajne marnotrawstwo, dostarczamy organizmowi jedynie „pustych kalorii”. W dodatku po zagospodarowaniu glukozy poziom cukru we krwi gwałtownie spada, a więc znowu jesteśmy głodni… To jest błędne koło.

Spadek poziomu cukru we krwi powoduje nie tylko pojawienie się odczucia głodu, jednocześnie spada nam nastrój. Jedzenie słodyczy, zwłaszcza w dużych ilościach, powoduje rozchwianie poziomu cukru we krwi, bardzo obciąża trzustkę (dostarcza ona insuliny, koniecznej do trawienia węglowodanów) i jest przyczyną wahań nastroju. Ponieważ po spożyciu słodkości humor nam się poprawia, łatwo powstaje uzależnienie. Czujemy, że bez zjedzenia słodyczy jesteśmy mniej skoncentrowani, słabsi, mamy zły humor. Nie potrafimy funkcjonować bez słodkiego deseru – powstał klasyczny mechanizm uzależnienia. Trzeba pamiętać, że jeśli chcemy pokonać uzależnienie od czegokolwiek, musimy liczyć się z nieprzyjemnymi objawami odstawienia. Między innymi tak trudno jest przestać jeść słodycze.

Jeśli jesteś uzależniona od słodyczy, trzeba sprawę rozwiązać w sposób radykalny i zrezygnować ze słodkości całkowicie, podobnie jak osoba mająca problem z alkoholem, chcąc to pokonać, staje się całkowitym abstynentem. Cukier silnie uzależnia, a wymówkę zawsze łatwo znaleźć. Jeśli chcesz sobie naprawdę z tym poradzić, nie ulegaj. Wyrzuć słodycze z szuflady w biurku, nie kupuj ich do domu, nie przyjmuj prezentów w postaci czekoladek, podziękuj, kiedy ktoś częstuje cię czymś zakazanym. Jeden niewinny kęs jest jak wyłom w tamie – organizm tęskni za słodkim smakiem i jeśli raz sobie odpuścisz, potem będzie już tylko gorzej. To, że poddasz się takiej dyscyplinie, wcale nie oznacza, że już nigdy nie zjesz niczego słodkiego. Zdrowego cukru dostarczą ci owoce świeże i suszone, a także miód, a do napojów można używać zdrowych naturalnych słodzików.

Osoby odchudzające często rezygnują ze śniadania lub innego posiłku, łudząc się, że dzięki temu mniej zjedzą, a zatem schudną. Niestety, to nieprawda. Jeśli nie spożywamy posiłków regularnie, jesteśmy bardzo wygłodzeni, poziom cukru spada i przy pierwszej okazji zjadamy więcej niż normalnie. Chętnie też sięgamy po słodkie przekąski – batonik wydaje się w końcu taki mały… Tyle że zawiera czasem tyle samo kalorii, co jeden niewielki zdrowy posiłek. Jeśli nie radzi sobie z harmonogramem posiłków, sporządź plan. A jednym z najlepszych sposobów na podjadanie jest prowadzenie dzienniczka, gdzie uczciwie zapisujemy wszystko, co zostało zjedzone.

Słodycze poprawiają nastrój, niestety na krótko, po czym sięgamy po następną porcję. Można jednak poradzić sobie inaczej. Doskonały jest ruch – ćwiczenia fizyczne, taniec, spacer, jazda na rowerze powodują, że wytwarzają się hormony szczęścia, endorfiny. Wtedy „wspomagacze nastroju” nie są już nam potrzebne. Relaks natomiast pomaga pokonać stres. Tak więc zamiast oszukiwać się słodkościami, należy po prostu prowadzić zdrowe, zrównoważone życie.