Tradycyjne dania z Wielkopolski

Gdy niezaznajomione z potrawą osoby pierwszy raz słyszą, czym jest gzik, potrafią się zgorszyć, chociaż potrawa nie jest wyjątkowo kontrowersyjna. Pod dziwną nazwą kryją się gotowane ziemniaki podawane z twarogiem wymieszanym z drobno posiekaną rzodkiewką oraz szczypiorkiem. Ziemniaki mogą być pokrojone w plasterki albo podawane w całości. Zdarza się również podawanie twarogu w przekrojonych na pół ziemniakach. Jest traktowane zarówno jako drugie danie, jak i przekąska. W barach lub w czasie przyjęć bywa podawany jako zakąska do alkoholu.

Wielkopolska kojarzy się głównie ze stolicą regionu, z Poznaniem, a to miasto z serią książek dla młodzieży, w której często przygotowywane są regionalne potrawy. Jedną z nich jest smażony ser. Nie jest to zwykły ser żółty, lecz dojrzały ser krowi, który kruszy się i zostawia w ciepłym miejscu, żeby przyjął bardziej ciągnącą się konsystencję. Aby proces ten był szybszy, dodaje się do sera sody oczyszczonej. Następnym etapem jest smażenie go na parze lub na maśle. Można dodać zioła, zwłaszcza kminek, dzięki czemu ma niepowtarzalny aromat. Na koniec przygotowania potrawy dodaje się żółtka, miesza i wylewa do foremek lub jednej formy, żeby uzyskał ciekawy kształt. Jest dobrą przekąską zarówno sam, jak i z chlebem.

Jeden z bardziej znanych przysmaków poznańskich, o których często mówi się w telewizji, zwłaszcza że pojawiają się one w sprzedaży symbolicznie 11 listopada, czyli w obecny Dzień Niepodległości. Od rana ustawiają się po nie kolejki, a ci, którzy akurat mają okazję być w Poznaniu, koniecznie chcą ich spróbować. Rogale mają kształt podkówki polanej obficie lukrem i posypane są makiem albo skórką pomarańczową. Bardzo ciekawy, ale jednocześnie kaloryczny i słodki jest środek rogala, przygotowany z białego maku, daktyli, migdałów, wanilii, cukru i śmietany. Pomimo kaloryczności warto skusić się na przynajmniej jednego.

Siemię lniane każdy zna i wiele osób stosuje, zarówno w chorobach żołądka, jak i przy przeziębieniach. Jednak w Wielkopolsce przygotowuje się z siemienia również zupę. Jest to oryginalna potrawa, charakterystyczna tylko dla tego regionu. Do jej przygotowania wykorzystuje się siemię lniane, które po zalaniu go wodą przypomina nieco kisiel. Dodatkiem do zupy jest zazwyczaj kasza jaglana, chociaż można dodać do niej i inne rzeczy, wedle smaku. Inną ciekawą, choć mającą niewielu wielbicieli zupą jest czernina, czyli zupa na bazie rosołu oraz kaczej krwi. W zależności od jej ilości ma brunatną lub czerwoną barwę.