Jak pielęgnować amarantus?

Amarantus potrzebuje lekkiej, żyznej gleby o odczynie obojętnym. Nie musi to być jednak podłoże wyjątkowej jakości, wystarczy ziemia IV, V klasy. Podłoże powinno być wilgotne, roślina wymaga regularnego podlewania. Szarłat preferuje stanowisko słoneczne i ciepłe, osłonięte od wiatru. Szarłat można sadzić na rabatach pojedynczo lub w grupach.

Amarantus zwany „zbożem XXI wieku” to roślina, która nie znosi nawozów sztucznych i chemicznych środków ochrony roślin. Po chemicznych opryskach przestaje rosnąć, a używanie nawozów mineralnych powoduje nagromadzenie się w roślinach azotanów i azotynów. Tak więc uprawa amarantusa jest z konieczności uprawą ekologiczną – nie można używać środków chemicznych, nawozić powinno się jedynie kompostem lub obornikiem.

Amarantus można wysiewać wprost do gruntu oraz uprawiać z rozsady. Roślina często wysiewa się także sama. Zakwita w czerwcu i kwitnie do jesieni. Przestaje rosnąć, gdy temperatura spadnie poniżej 7 stopni Celsjusza. Po pierwszych przymrozkach (w październiku lub listopadzie) przypadają zbiory. Szarłat wytwarza bardzo dużo nasion.

Nasiona szarłatu wysiewa się do gruntu pod koniec maja i na początku czerwca. Natomiast na rozsadę siejemy amarantus do inspektów w kwietniu. Rozsadę przesadza się w tym samym czasie, w jakim przeprowadza się wysiew do gruntu, czyli pod koniec maja lub na początku czerwca. Szarłat uprawiany z rozsady szybciej kwitnie.

Młode amarantusy są atakowane przez chwasty, ale kiedy osiągną już wysokość metra, zagłuszają wszystkie inne rośliny i nie potrzebują zabiegów odchwaszczania. Szarłat jest także odporny na szkodniki (czasem mogą go zaatakować mszyce). Należy pamiętać o regularnym podlewaniu roślin oraz o nawożeniu wyłącznie nawozami organicznymi. Amarantus nie toleruje nawozów mineralnych i pestycydów.