Kwas chlebowy i cytrynowy – właściwości
Tradycja wyrabiania kwasu
Kwas chlebowy był znany na ziemiach polskich już od X wieku. Chociaż już w starożytnym Egipcie pijano podobny napój, opierający się na fermentacji zbóż, kwas chlebowy jest przypisywany Słowianom. Podobno każda rodzina miała swój własny sposób przygotowywania go, dlatego różnił się on smakiem w zależności od gospodarstwa. Kwas chlebowy bardzo szybko rozpowszechnił się na terenie dawnej Rusi, Ukrainy, a także w Polsce, chociaż w dwóch pierwszych krajach został w XVI wieku napojem narodowym. Bardzo długo, bo aż do XIX wieku, nie interesowano się kwasem produkowanym na szeroką skalę. Był on wyrabiany i używany w domach, we dworach, nawet w bardzo bogatych, jednak nie można było znaleźć go w sklepie. Zmienił to dopiero XIX wiek, kiedy zainteresowały się nim fabryki i z produkcji domowej przeszedł na masową. Miało to swoje zalety, ale i wady, ponieważ z czasem został zapomniany. Obecnie rozpoczyna się ponowne odkrywanie jego zalet.