Jak uchronić się przed paradontozą?

Choroba zębów ma dość charakterystyczne objawy. Typowe dla niej jest zapalenie dziąseł, które objawia się opuchlizną, krwawieniem oraz tkliwością skóry. Zaczerwienienia wokół dolnej części zęba są bardzo wyraźne, zanim jeszcze dojdzie do chwiania się uzębienia, które jest drugim objawem paradontozy. Na początku zęby tylko lekko się chwieję, następnie wypadają, często w sposób wybiórczy, co prowadzi do dalszego chwiania się, ponieważ zęby nie mają oparcia wokół.

Pierwszym, podstawowym sposobem na unikanie paradontozy jest dokładna higiena jamy ustnej. Bez niej trudno jest uniknąć chorób jamy ustnej, psucia się zębów i próchnicy. Wymagane jest czyszczenie zębów 2 razy dziennie. Więcej razy można, lecz nie jest to konieczne, ponieważ bardzo częste mycie nadwyręża szkliwo.

Szczotkowanie powinno trwać 2-3 minuty. Zakończyć je należy użyciem nitki dentystycznej, która pozwoli pozbyć się resztek jedzenia pomiędzy szczelinami zębowymi. Psujące się resztki mogą spowodować psucie się zębów, krwawienie dziąseł i rozwój choroby. Dobrze jest korzystać również z płynów do płukania ust.

Tak, jak niezbędne jest mycie zębów każdego dnia, tak samo niezbędna jest wizyta u dentysty. Badania profilaktyczne jamy ustnej powinny odbywać się przynajmniej raz na 6 miesięcy, jednak jeśli ma się wrażliwe zęby lub miało się poważne problemy z próchnicą, lepiej odwiedzać gabinet stomatologiczny znacznie częściej. Dentysta będzie potrafił zaobserwować pierwsze objawy paradontozy i podjąć stosowne leczenie.

O badaniach powinny pamiętać szczególnie osoby palące oraz takie, u których w rodzinie wystąpiła paradontoza. Nie jest ona dziedziczna, lecz jakość zębów już tak, więc trzeba być czujnym.

Poprawne leczenie paradontozy jest możliwe jedynie pod okiem lekarza stomatologa. Stosuje się wówczas antybiotykoterapię, która zapobiega stanom zapalnym dziąseł i uniemożliwia ewentualne zakażenie krwi. Jednocześnie istotne jest przeprowadzanie zabiegów, które mają na celu wsparcie zębów i zapobieganie ich chwianiu. Pozwala to zmniejszyć ryzyko i możliwość wypadania zębów i ich kiwania. Tym samym podnosi komfort psychiczny chorego.