Co robić w razie wypadku samochodowego?
Co robić w razie wypadku samochodowego?
Zły stan dróg, lekceważenie przepisów, brak kultury jazdy, brawura i wsiadanie do samochodu pod wpływem alkoholu – te czynniki powodują, że często zdarzają się kolizje i wypadki drogowe. Są to zdarzenia bardzo stresujące, a gdy poszkodowani są ludzie – wręcz traumatyczne. I choć nie sposób ich przewidzieć, warto wiedzieć, jak się wówczas zachować. Może chodzić po prostu o odszkodowanie, ale często od naszej reakcji zależy życie ludzkie. Co robić w razie wypadku samochodowego, dowiesz się z tego artykułu.
Osoba, która nie wywiąże się z obowiązku udzielenia pomocy ofiarom wypadku, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech.
Gaśnica, trójkąt ostrzegawczy, apteczka i kamizelka odblaskowa powinny być w każdym samochodzie. Są niezbędne w razie wypadku.
Gdy miała miejsce kolizja
Kolizja ma miejsce wtedy, gdy zostały uszkodzone pojazdy, natomiast nie ucierpieli ludzie. W takim przypadku pojazdy należy przestawić na pobocze i usunąć z nawierzchni szkło, oderwane fragmenty karoserii itp. Nie ma obowiązku wzywania policji, chyba że nie jest możliwe ustalenie, kto jest sprawcą zdarzenia. Jeśli kierowcy doszli do porozumienia w tej sprawie, spisują oświadczenie. Trzeba opisać przyczynę i okoliczności kolizji, podać dane kierowców i pojazdów, wskazać sprawcę, opisać uszkodzenia i sporządzić szkic sytuacyjny. Najlepiej mieć w samochodzie przygotowany na taką okoliczność druk. Warto zrobić zdjęcia z miejsca zdarzenia i zapisać dane świadków.
Gdy zdarzył się wypadek
Gdy na skutek zdarzenia drogowego ucierpieli ludzie, są ranni albo ofiary śmiertelne, mówimy o wypadku drogowym (przy wielu ofiarach – o katastrofie w ruchu drogowym). W takim przypadku nie wolno przemieszczać pojazdów, niczego usuwać z jezdni czy przenosić. Miejsce zdarzenia powinno pozostać w stanie nienaruszonym do przybycia policji. Na wypadek, gdyby sprawca chciał uciec z miejsca zdarzenia, warto zanotować numer rejestracyjny jego samochodu. Obowiązuje udzielenie pomocy ofiarom wypadku.
Co zrobić bezpośrednio po wypadku?
Kierowca, który jest świadkiem wypadku, powinien zatrzymać swój pojazd w bezpiecznym miejscu, zaciągnąć hamulec ręczny, włączyć światła awaryjne, wyjąć kluczyki ze stacyjki, zabrać apteczkę, podejść do uszkodzonych samochodów i sprawdzić, w jakim stanie są ofiary wypadku. Udzielenie pomocy poszkodowanym jest obowiązkowe, a za niewywiązanie się z tego obowiązku grozi odpowiedzialność karna. Należy wyłączyć silniki pojazdów, wyjąć kluczyki ze stacyjek i położyć pod przednią szybą. Trzeba wezwać pogotowie i policję. Należy wystawić trójkąt ostrzegawczy (w terenie zabudowanym – przy samochodzie lub na nim, w terenie niezabudowanym w odległości 30 – 50 metrów, a na autostradzie w odległości 100 metrów). Należy ocenić stan pojazdów i ustalić, czy nie wycieka paliwo albo nie ulatnia się gaz.
Jak udzielać pomocy w razie wypadku?
Oceniając stan poszkodowanych, zwracamy uwagę, czy są przytomni, czy odnieśli obrażenia, czy wśród poszkodowanych są dzieci. Dzwonimy pod numer alarmowy 112 albo wzywamy pogotowie ratunkowe (999), policję (997) i straż pożarną (998). Udzielamy pomocy, przede wszystkim starając się przywrócić oddychanie i krążenie osobom bez oddechu i tętna oraz zatamować krwotoki. Ze względu na możliwość uszkodzenia kręgosłupa rannych nie należy przemieszczać, wyjątkiem jest zagrożenie wybuchem lub pożarem albo konieczność podjęcia resuscytacji. Należy pamiętać o założeniu rękawiczek jednorazowych. Stan osób rannych cały czas monitorujemy, zwracamy też uwagę na to, by nikt z poszkodowanych nie oddalił się z miejsca wypadku.
O czym warto pamiętać?
Przystępując do czynności ratowniczych, dla bezpieczeństwa powinno się założyć kamizelkę odblaskową. Podchodząc do rozbitych samochodów, dobrze jest mieć ze sobą nóż do przecinania pasów bezpieczeństwa – powinien znajdować się w apteczce samochodowej. Jeśli trzeba ugasić pożar, jedna gaśnica nie wystarczy. Trzeba je zebrać od wszystkich świadków wypadku, podobnie jak apteczki. Jeśli potrzebujemy czyjejś pomocy, zwracajmy się do konkretnej osoby, a nie do wszystkich, bo może być tak, że nikt nie zareaguje.
