Jak zdiagnozować DDA?
Perfekcjonizm w każdym calu
Z pewnością nie czułbyś się komfortowo w sytuacji robienia wszystkiego na medal. Słowa, że „nikt nie jest idealny” nie mają dla osób z DDA większego znaczenia. Dążenie do perfekcjonizmu idące w parze z innymi charakterystycznymi zachowaniami, chociażby z bezustannym poszukiwaniem uznania i pochwał, ma swoje źródło w wielu brakach zafundowanych im w dzieciństwie. Zwróćmy uwagę, że osoba z DDA:
* żyła stale w napięciu i przewlekłym stresie,
* mocno cierpiała,
* jej potrzeby, przyglądając się piramidzie Maslova, nie były zaspokajane,
* była mocno wyizolowana od społeczeństwa,
* nie zaznała bliskości,
* żyła w poczuciu wstydu i winy,
* żyła w ciągłym zagrożeniu,
* nierzadko towarzyszyła jej przemoc fizyczna, psychiczna i nadużycia seksualne,
* nieprzekazane jej były życiowe wartości, normy zachowań i obowiązujące granice,
* nie miała oparcia i czuła się opuszczona,
* często prowadziła swój osobisty wewnętrzny dialog,
* nie zaznała odpowiedzialnej miłości.