Jak poradzić sobie z zazdrością?

Zazdrość jest uczuciem powiązanym z zagrożeniem i strachem. Najczęściej kojarzy się z relacjami międzyludzkimi, zwłaszcza romantycznym związkiem oraz małżeństwem, ponieważ najłatwiej być zazdrosnym właśnie o partnera. Wynika to z obawy, że pojawi się ktoś lepszy, kogo partner będzie wolał i w efekcie odejdzie, a kochającej osobie wydaje się to niemożliwe i jednocześnie jest to jej największą obawą. Jednak uczucie zazdrości nie jest związane jedynie z miłością. Tak samo mocno można być zazdrosnym o czyjąś pracę, umiejętności, a nawet cechy charakteru, zwłaszcza gdy samemu odczuwa się ich brak u siebie.

Pierwszym krokiem w poradzeniu sobie z zazdrością jest ocenienie, czy tak naprawdę jest się czego obawiać. Zazdrość bywa podsycana przez własne wyobrażenia oraz niedopowiedzenia lub błędnie interpretowane sytuacje. To, że partner lub partnerka wychodzi z pokoju w czasie rozmowy telefonicznej, nie od razu oznacza romans. To, że do partnerki uśmiechnął się inny mężczyzna, nie oznacza od razu zdrady. Należy dokładnie oddzielić własne niepokoje od tego, co dzieje się w rzeczywistości. W przeciwnym razie będzie się oskarżało drugą osobę o coś, czego ta nie zrobiła, a to z pewnością nie wpłynie pozytywnie na żaden związek.

Zazdrość bywa szczególnie wyraźna i częsta u osób o niskim poczuciu własnej wartości, które żyją w przekonaniu, że partner w końcu dostrzeże ich braki i wybierze kogoś, kto ma więcej zalet, więcej umie, lepiej wygląda. Pierwszym krokiem do pozbycia się zazdrości i łatwego wpadania w jej szpony jest uświadomienie sobie, że zawsze będzie ktoś, kto może być zdolniejszy lub ładniejszy, jednak skoro partner wybrał nas, to znaczy, że docenia cechy, które się posiada. Tym samym nie warto porównywać się z innymi, chyba że działa to motywująco. Jeśli nie, lepiej zrezygnować i krok po kroku wierzyć w siebie bardziej.

Gdy nie ma się własnego hobby i pochłaniającej pasji, wtedy wyobraźnia działa silniej i nie raz zaczyna się snuć wizje: co partner lub partnerka robią, kiedy są poza domem. Trzeba zdawać sobie sprawę, że nie można ciągle żyć życiem partnera, rozliczać go z czasu poza domem i kontrolować każdego kroku. Często daje to skutek inny niż oczekiwany i pogarsza relacje. Gdy ma się własne hobby, spędza czas ze znajomymi, zazdrość nie pojawia się w ogóle lub rzadko, a czas osobno paradoksalnie zbliża partnerów, sprawiając, że mają sobie ciągle coś do opowiedzenia.

W niektórych przypadkach zazdrość staje się chorobą i obsesja. Drobne sposoby, które pozwolą dostrzec swoją wartość, nie pomagają i nawet gdy nie ma powodów do obaw, rozpoczyna się dopowiadanie sobie historii, zdrad, romansów partnera. Z czasem może pojawić się nawet przeszukiwanie garderoby bliskiej osoby lub śledzenie. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do terapeuty, który wspólnie z chorą z zazdrości osobą będzie starał się rozwiązać problem nadmiernej podejrzliwości w stosunku do partnera.