Zasady tworzenia drzewa genealogicznego

Najbliższą rodzinę: rodziców, rodzeństwo, dziadków, ciotki ze strony obojga rodziców zazwyczaj się zna. Nawet jeżeli nie osobiście, to wie się, że istnieją i można z powodzeniem wpisać ich na listę pierwszych postaci własnego drzewa genealogicznego. Jeżeli chce się stworzyć drzewo z najbliższą rodziną, będą to informacje wystarczające, jednak jeżeli chce się poszerzyć je o pradziadków z obu stron, a nawet sięgnąć dalej, trzeba przygotować się na długie szukanie. Gdy posiada się bardzo wiekowych członków rodziny, warto jest zacząć od rozmowy z nimi, ponieważ często pamiętają najwięcej – nie tylko osoby, które jeszcze żyją, ale i tych, którzy odeszli. Dodatkowo potrafią urozmaicić swoje opowieści ciekawymi historiami związanymi z dawnymi latami.

Dobrym miejscem, żeby zdobywać informacje dotyczące własnej rodziny, są Archiwa Państwowe. Przechowują one dokumenty z urzędów stanu cywilnego, a w niektórych przypadkach również księgi kościelne, w których zapisane są daty chrztów oraz zgonów. Można w nich znaleźć całą gamę swoich przodków. W przypadku całej rodziny żyjącej w jednym regionie sprawa jest łatwiejsza, ponieważ wystarczy pójść do głównego archiwum w województwie, jednak jeżeli rodzina wywodzi się z innego regionu, trzeba najpierw sprawdzić, gdzie znajdują się pożądane dokumenty. Można to zrobić przez Internet i stronę Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych.

Chociaż niektórym może wydać się to nieco makabryczne, cmentarze są kopalnią informacji przydatnych do drzewa genealogicznego. Imiona, nazwiska, daty urodzin i śmierci sprawiają, że można odnaleźć zapomnianych dotąd członków rodziny. Jeżeli dodatkowo wybierze się na spacer po cmentarzu z osobą starszą, z babcią lub wiekową ciocią, można będzie odkryć kolejne osoby nawet z bardzo dalekiej rodziny. Może to zmienić koncepcję drzewa z niewielkiego do bardziej rozbudowanego.

Zebrane informacje można uporządkować w różny sposób. Jednym z nich jest wyrysowanie drzewa na papierze. Można zamknąć swoich przodków w kształcie prawdziwego drzewa, można również rysować tylko strzałki od pola do pola. Wiele poradników dotyczących tego rodzaju twórczości twierdzi, że trzeba zaczynać od siebie samego jako centrum, jednak znacznie wygodniej jest zacząć od najstarszych przodków, np. pary wybranych pradziadków, i dokładać młodsze pokolenia.

Nowa technologia daje nowe możliwości, nic więc dziwnego, że własne drzewo można zapisać także na stronie internetowej, wpisując dane w specjalny formularz. Innym sposobem jest pobranie odpowiedniego programu. Bardzo wygodny jest program o nazwie Brothers Keepers, który poza podstawowymi danymi pozwala także na wklejanie zdjęć oraz dopisywanie dodatkowych informacji o rodzinie.