Jak zaradzić brzydkiemu nawykowi, jakim jest ssanie kciuka?
Jak zaradzić brzydkiemu nawykowi, jakim jest ssanie kciuka?
We wszystkich przypadkach brzydkich nawyków podstawą postępowania jest odpowiednia taktyka. Ssanie kciuka jest nawykiem silnie związanym z okresem płodowym. Tam w łonie mamy rozwijający się mały człowiek robił to bez żadnych przeszkód. I to miało swój cel, przygotowywał się tym samym do prawidłowego ssania pokarmu po przyjściu na świat i świetnie się w ten sposób uspokajał. Teraz, gdy jest już większy, nie wypada mu tego robić, ale to do nas, rodziców, należy wytłumaczenie mu tego i przede wszystkim powinniśmy mu pomóc.
Kojąca rozmowa
Wytłumaczenie dziecku, dlaczego nawyk jest zły, z pewnością nie da od razu zamierzonego efektu, ale takie uświadomienie to pierwszy krok do sukcesu. Rozmowa musi odbyć się w spokojnej atmosferze i na pewno nie w momencie, gdy dziecko przeżywa jakiegoś rodzaju napięcie związane na przykład ze zmianą miejsca zamieszkania czy też pójściem do przedszkola.
Kolorowa wstążeczka
Tasiemka w ulubionym kolorze malucha zawiązana wokół kciuka, który ssie dziecko, może stanowić świetne rozwiązanie w samokontroli.
Kalendarz z uśmiechami
Dobrze jest ustalić z dzieckiem formę nagrody za jego starania w pozbyciu się nawyku. Wzmocnieniu motywacji może posłużyć zaznaczanie w kalendarzu kolorowych uśmiechów w dniach, w których dziecko wykazywało dużo samodyscypliny. Po upływie z góry założonej liczby dni niech czeka na nie zasłużona nagroda.
Unikanie sprzyjających sytuacji
Warto zastanowić się nad sytuacjami i okolicznościami, w których dziecko zwykle ssie kciuk. Spróbujcie wspólnie unikać ich bądź w miarę możliwości je ograniczyć. Zajęcia, która wymagają większej aktywności, zwykle pozwalają zminimalizować siłę nawyku.
Poszukaj wsparcia
Specjalista spoza bezpośredniego otoczenia dziecka, typu pediatra czy stomatolog, często skuteczniej niż rodzice może przekonać dziecko do pozbycia się brzydkiego nawyku. Zrobi to z pewnością z wielkim wyczuciem problemu i z odpowiednią troską. Im wcześniej zwalczony zostanie nawyk, tym lepiej dla dziecka. Presja rówieśników to kolejny motywujący czynnik, który ma silny wpływ na dziecko, z tym że często wiąże się z poczuciem wstydu i złością.
Pochwała
Dziecko, które robi postępy i ma chęć walki z nawykiem, należy chwalić. Jeżeli odnosi choć malutkie, częściowe sukcesy, nie szczędźmy mu pochwał i komplementów. Dziecko staje się w ten sposób utwierdzone w przekonaniu, że robi dobrze, a rodzice są z niego dumni. Uskrzydlony maluch szybciej porzuci swoje utrapienie.
