Co warto wiedzieć o uprawie truskawek pnących?

Nazwa „truskawki pnące” może być myląca, gdyż pędy tych roślin nie zachowują się jak pnącza, to znaczy nie mają części, służących do przyczepiania się do podłoża. Jeśli pięknie wspinają się po kratce czy innej podporze, to znaczy, że zostały do niej umiejętnie umocowane. Truskawki pnące po prostu powtarzają owocowanie i mają długie rozłogi (ponad metr długości), na których pojawiają się owoce.

Truskawki pnące owocują do późnej jesieni i dzięki temu zbiory są duże. Rozpięte na podporach albo zwisające z doniczek bardzo ładnie się prezentują. Ponieważ owoce nie stykają się z ziemią, są odporne na wiele chorób. Ogromną zaletą jest także to, że – w przeciwieństwie do zwykłej uprawy truskawek – zajmują bardzo mało miejsca,

Jeśli chcemy doczekać się dużych i słodkich owoców, powinniśmy posadzić truskawki pnące w miejscu ciepłym, słonecznym, i osłoniętym od wiatru.

Doniczki dla truskawek pnących muszą mieć co najmniej 25 – 30 cm średnicy. Najlepsze podłoże to ziemia próchnicza z dodatkiem kompostu i torfu oraz piasku. Gleba powinna mieć odczyn obojętny albo lekko kwaśny.

Ziemia, w której rosną truskawki, powinna być stale wilgotna, nie można dopuścić do przesuszenia podłoża. Dlatego rośliny powinno się podlewać nawet dwa razy dziennie, wcześnie rano oraz wieczorem. Można zastosować specjalne systemy nawadniające (do nabycia w sklepach ogrodniczych). Doskonale sprawdzi się także napełniona wodą rurka wbita w ziemię. Podłoże dla truskawek można również wymieszać z zatrzymującym wilgoć hydrożelem. Warto zdecydować się na ściółkowanie, wtedy nie tylko zatrzymamy wilgoć w glebie, ale także powstrzymamy rozwój chwastów.

Ponieważ truskawki rosną w pojemnikach i szybko zużywają składniki odżywcze, konieczne jest nawożenie. Najlepiej co miesiąc lub co dwa stosować nawozy organiczne, po raz pierwszy miesiąc po posadzeniu, a ostatni – pod koniec sierpnia.

Truskawki pnące sadzimy wczesną wiosną. Należy zwrócić uwagę, by nie podwinąć korzeni i nie nasypać ziemi na sadzonki, gdyż liście mogłyby zachorować. Trzeba również pamiętać o drenażu w doniczkach, aby młodym roślinom nie zgniły korzenie.

Co roku należy obciąć pędy, na których pojawiły się owoce. Można to zrobić jesienią po ostatnim owocowaniu albo wczesną wiosną następnego roku. Po dwóch – trzech latach należy wymienić całe podłoże oraz posadzić nowe rośliny z sadzonek, gdyż starsze krzaczki dają mniej owoców.

Jeśli mamy ogród, truskawki pnące możemy na zimę zadołować w gruncie. Zakopujemy w ziemi całe doniczki i przykrywamy ściółką. Gdy nie mamy ogrodu, przenosimy rośliny do chłodnego pomieszczenia, suchego i widnego, w którym utrzymają się w zimie dodatnie temperatury (piwnica, strych). Truskawki podlewamy raz na dwa tygodnie, by podłoże było lekko wilgotne. Na wiosnę hartujemy je i w drugiej połowie maja wystawiamy na zewnątrz. Jeśli nie dysponujemy takim pomieszczeniem, truskawki musimy przezimować na balkonie. Na dno dużego kartonu kładziemy styropian, wstawiamy doniczki z roślinami i wokół nich układamy izolację (pomięte gazety, trociny, kawałki styropianu). Korzystamy z cieplejszych dni, aby odsłonić truskawki i podlać je.