W jaki sposób rozpoznać narcyza?
W jaki sposób rozpoznać narcyza?
Historia młodego Narcyza, która opisana została w mitologii greckiej, mogłaby zostać całkiem sprawnie przeniesiona w realia XXI wieku. Zamiast lustra, mielibyśmy portale społecznościowe pełne „selfie”, które z oszałamiającą prędkością wrzucane byłyby do internetu, by bić rankingi popularności i zebranych „lajków”. Rozwój tych serwisów to istny raj dla narcystycznych osobowości. Są one tak popularne w sieci, że właściwie na nich opiera się sens istnienia wielu portali. Gdyby więc nie narcyzm, może nie byłoby dziś Instagrama albo Facebooka? Rozpoznanie narcyza jest dość proste. Po czym go poznać?
Koncentracja na własnym wizerunku
Koszmarem narcyza jest myśl, że jego wizerunek odbiega od ideału, za jaki siebie uważa i jakim chce być. Każdy szczegół jego prezencji musi być ściśle określony i w najmniejszym stopniu zadbany. Woli nie wyjść z domu niż pokazać się w niekorzystnym stanie. Jest to rzecz nadrzędna, ważniejsza od reszty spraw. Gdy narcyz czuje się niepewnie, lubi przebywać w towarzystwie ludzi, których uznaje za gorszych, by jeszcze bardziej się dowartościować. W momencie, gdy poczucie wartości wzrośnie do naturalnego dla niego, zawyżonego poziomu, niejednokrotnie odetnie się od „gorszego” towarzystwa i zmieni na bliższe jego wymaganiom.
Pan chce, sługa musi
Istnieje takie przeświadczenie w głowie osoby narcystycznej, że samym sobą zasłużył na wiele rzeczy, które nie należą się nikomu innemu. Nie zastanawia się, dlaczego właściwie tak miałoby być, dlaczego miałby być na uprzywilejowanej pozycji. To dla niego naturalny stan, a przeświadczenie, że wszystko, czego pragnie, należy mu się jak psu buda, jest bardzo silne. Narcyz nie dziękuje za osiągnięte korzyści, wręcz przeciwnie, ze swobodą wygłasza ewentualne zastrzeżenia i zupełnie nie zna powiedzenia, że darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby. Narcyz zajrzy w te zęby bardzo dokładnie. O jakimkolwiek odwdzięczeniu się nie ma mowy.
Narcyz nic nie musi
Żywot narcyza jest zbyt wysublimowany i stworzony do wyższych spraw, by przejmować się prozą życia codziennego. Osoba taka trzyma głowę wysoko, nawet jeśli już od dłuższego tkwi w bagnie i brodzi z sekundy na sekundę coraz głębiej. Narcyz nie znosi sprzeciwu i wszystko musi być po jego myśli. Nie stara się być empatyczny i pomyśleć o tym, czego pragną inni, zupełnie go to nie obchodzi. Może być zarówno arogancki, jak i nadmiernie miły, w zależności od tego, na co ma ochotę oraz jakie przyniesie mu to korzyści.
Krytyka
Charakterystyczną cechą narcyza jest całkowity brak samokrytyki oraz bardzo ciężkie znoszenie krytyki innych ludzi. Nawet najbardziej elegancki i grzeczny przytyk jest dla niego jak wywołanie wojny i w takiej sytuacji jest w stanie posunąć się do wszystkiego, by tę wojnę wygrać. Prawda musi być po jego stronie.
Manipulacja ludźmi
Manipulacja innymi to warunek konieczny do tego, by narcyzm mógł osiągnąć swoje cele, czyli popularność i uwielbienie innych. Dobrze zdaje sobie sprawę, że będąc biernym, nie zwróci niczyjej uwagi. Musi stosować szereg psychologicznych sztuczek, by zawsze być w centrum zainteresowania. Wie, z kim się trzymać i kogo poniżyć. Doskonale wyczuwa zmieniające się fronty i zmieniającą się modę. Wyczuwa, w którą stronę wieje wiatr i brnie wraz z nim, aż nabierze prędkości, by móc brnąć samemu.