Ubezwłasnowolnienie – co warto o nim wiedzieć?

Trzynastoletnie dziecko ma już, co prawda ograniczoną, zdolność do czynności prawnych. Nie może jeszcze kupować mieszkań na wynajem, ale zarządzać pieniędzmi z kieszonkowego lub zarobionymi za wyprowadzanie psów sąsiadom już tak. Jeśli podejmie niewłaściwą decyzję, pomocy udzielą mu rodzice lub opiekunowi prawni – tak młody człowiek nie może być bowiem pozostawiony sam sobie. Gdy jednak taka osoba nie potrafi sprawować kontroli nad swoim życiem (często dotyczy to osób niepełnosprawnych intelektualnie), musi zostać ubezwłasnowolniona. W tym przypadku wchodzi w grę tylko ubezwłasnowolnienie całkowite. Natomiast osoba pełnoletnia może zostać objęta zarówno ubezwłasnowolnieniem całkowitym, jak i częściowym (na przykład może robić drobne zakupy, ale nie zarządza finansami samodzielnie, gdyż wymaga pomocy w prowadzeniu swoich spraw).

W przypadku ubezwłasnowolnienia częściowego sąd rejonowy ustanawia dla danej osoby kuratora; dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie, o ile nie pozostaje ona z racji wieku pod opieką rodziców, ustanawiany jest opiekun.