Obchody pierwszego dnia wiosny w różnych krajach Europy

Topienie marzanny, obecnie traktowane głównie jako atrakcja dla dzieci, kiedyś, w zamierzchłych czasach, związane było z pogańskimi obrzędami Słowian. Obecnie to chyba najbardziej znany w Polsce wiosenny zwyczaj. Rzucana w rzeczną toń słomiana kukła symbolizuje odchodzącą zimę i nadchodzącą wiosnę. Niegdyś była to pogańska bogini, przez niektórych zaliczana do grona demonów, kojarzona z zimą i śmiercią. Kiedyś podchodzono do tego bardzo poważnie. Kobiety i dzieci przygotowywały słomianą kukłę, przywdziewały ją w płótno i zdobiły wstążkami. Następnie dzieci formowały uroczysty orszak i obchodziły z marzanną każde domostwo, podtapiając ją po drodze w napotkanych sadzawkach czy strumykach. Nie wrzucały jej jednak do wody, ta czynność należała do młodzieży, która to – po wcześniejszym podpaleniu słomianej bogini – wrzucała ją w nurt rzeczny. Oczywiście w dzisiejszych czasach obrzędy te praktykowane są w złagodzonej formie, głównie ku uciesze przedszkolaków i uczniów klas podstawowych. W pierwszy dzień wiosny, 21 marca, słomiana marzanna nie jest podpalana, a jedynie wrzucana do najbliższego potoku. Warto wspomnieć, że topienie marzanny praktykowane jest również na Słowacji.