Jak uczyć dziecko dobrych manier?

Jeśli twoje dziecko pomimo tego, że jest już przez ciebie poinformowane o dobrych manierach, widząc znajomą sąsiadkę nie mówi „dzień dobry”, warto zastanowić się głębiej nad powodem takiego zachowania. Małe dzieci z reguły są śmiałe, wyciągają rączkę do nieznajomych, mamie robią „papa” i podążają z nieznajomym do przodu. Wiek przedszkolny charakteryzuje się już zdecydowanie większą nieśmiałością wśród dzieci. I ona jest przyczyną, z powodu której dobre maniery, choć zaszczepione w dziecku, nie są praktykowane. Wówczas najlepszym sposobem jest przypominanie dziecku o nich tuż przed faktem, chwalenie i aranżowanie wielu sytuacji, w których będzie ono mogło powalczyć z nieśmiałością i bez problemu wykazywać się kulturą osobistą. Na spacerze, w sklepie czy podwórku przypominaj więc maluchowi o słowach „dzień dobry”, „do widzenia”, „cześć”, „dziękuję”, „proszę”.

Przykładem dobrych manier są nie tylko grzecznościowe zwroty. Ogładą, jakiej dziecko musi nabrać od najmłodszych lat, kierować powinno się we wszystkich relacjach międzyludzkich. Dobre maniery niezaprzeczalnie obowiązkowe są w kontaktach z rówieśnikami, nauczycielami, rodzeństwem, rodzicami i dalszą rodziną. Grzeczny ton, brak opryskliwych słów i arogancji to niezastąpione zachowania dziecka, które pomagają mu nawiązywać dobre więzi. Dawaj więc dziecku na każdym kroku dobry przykład. Niech widzi ono, jak powinno się rozmawiać, w jaki sposób rozwiązywać problemy, jak radzić sobie ze złością i negatywnymi emocjami bez utraty szacunku dla swojej osoby.

Nagrodzony maluch to maluch skory do dalszych postępów. Nie zapominaj więc o tym, a każde jego dobre zachowanie nagradzaj sowitą pochwałą. W kwestii wyrobienia w dziecku dobrych manier musi upłynąć sporo czasu. Nie oczekuj zatem szybkich rezultatów, nie zniechęcaj również siebie i dziecka narzekaniem czy krytyką. Cierpliwość, konsekwencja i wiara w dziecko są najlepszymi doradcami wobec tytułowego problemu, z jakim borykają się przecież wszyscy rodzice.