Jak opanować sztukę pisania wierszy?
Jak opanować sztukę pisania wierszy?
Pisanie wierszy wcale nie jest takie trudne, jak się na pozór wydaje, choć pewne umiejętności trzeba w tym celu opanować. Nie każdy musi być noblistą, ale umiejętność napisania wiersza okolicznościowego albo pięknego liryku miłosnego zawsze może się przydać. Sztuki pisania wierszy w dawnych czasach uczono w szkole – opanowanie podstawowych zasad otwiera każdemu bramę do krainy poezji. Od wrodzonego talentu i pracowitości zależy, jak daleko się nią zajdzie, ale spróbować może każdy.
Aby pisać, trzeba czytać
Chcesz pisać wiersze? Zobacz, jak robią to inni. Czytaj poezję. Nie ograniczaj się do jednej kultury czy epoki, być może odnajdziesz się w formach poetyckich modnych dawno temu albo bardzo egzotycznych. Zaglądaj też na blogi i strony internetowe, na których publikują swoje teksty młodzi poeci. Trzeba wiedzieć, jak sobie radzą inni i co jest obecnie modne, co nie znaczy, że musisz tej modzie niewolniczo ulegać.
Znajdź swoją społeczność
Dużo więcej nauczysz się, pracując w jakiejś grupie. Weź udział w warsztatach poetyckich, zapisz się do klubu dyskusyjnego, uczestnicz w spotkaniach i wykładach. Sprawdź, jakie ciekawe wydarzenia mają miejsce w twojej okolicy. Spróbuj swoich sił w konkursie poetyckim.
Rozwijaj wyobraźnię
Wyobraźnia jest „paliwem” literatury. Nie sposób napisać czegokolwiek bez wyobraźni, choćby miało to być jedynie kilka zdań. Bez wyobraźni można stworzyć instrukcję czy książkę adresową, ale nie wiersz. Na szczęście wyobraźnię można rozwijać. Poszukaj ciekawych ćwiczeń na stronach poświęconych rozwojowi osobistemu albo w książkach. Wyobraźnia i kreatywność to twoja siła.
Kolekcjonuj słowa
Tworzywem poezji są słowa. W codziennym życiu nie zwracamy na nie uwagi, porozumiewamy się szybko i byle jak. Nie szukamy ciekawej formy, chcemy tylko skutecznej komunikacji. Jeśli chcesz pisać wiersze, musisz poświęcić słowom więcej uwagi. Słowa-wytrychy, zbanalizowane i pospolite, nie przydadzą ci się. Szukaj słów oryginalnych, czasem pokrytych patyną czasu, a czasem skrajnie nowoczesnych. Posłuchaj, jak ludzie mówią i czytaj różne wypowiedzi. Zbieraj słowa z różnych dziedzin, wytworne i prostackie, rodzime i przyswojone. Przyglądaj się znaczeniom słów i temu, jak łączą się ze sobą.
Opanuj sztukę metafory
Tak jak słowo jest podstawową cegiełką, z której budujemy wiersz, tak metafora to podstawowy składnik języka poezji. Dosłowność zabija poezję. Istotą metafory jest zestawianie słów w celu odkrycia nowych znaczeń. Nie należy jednak korzystać z cudzych odkryć, metafor zbanalizowanych, od dawna zakorzenionych w języku. W twoich wierszach nie ma miejsca na „gwiazdy oczu” i „pożary serc”. Szukaj nowych połączeń słów, metafora musi być odkryciem. Tu właśnie potrzebna jest kreatywność i wyobraźnia.
