Co można zobaczyć w Michniowcu?

Historia Michniowca sprawia, że nie dziwi jego zabudowa, w której elementy charakterystyczne dla Wschodu i prawosławia łączą się z elementami dobrze znanymi z polskich wsi. Jest to miejscowość tuż przy granicy z Ukrainą, a jeszcze w I połowie XX wieku znajdowała się w granicach tego państwa. Dopiero od 1951 roku, w wyniku zmiany granic w tym rejonie, Michniowiec stał się częścią Polski. Poza drewnianą zabudową, wartą obejrzenia, istotna jest pamięć, że to tutaj już od XIX wieku wydobywano ropę naftową. Jeżeli ktoś kiedykolwiek zastanawiał się, czy takie rzeczy mogły dziać się na terenach polskich, Michniowiec odpowiada na to pytanie.

Poza myślą o kopalni nafty turystów przyciąga do Michniowca greckokatolicka cerkiew Narodzenia Bogurodzicy. Jest ona wyjątkowym budynkiem. Usytuowana na wzniesieniu, nieznacznie góruje nad okolicą. Zbudowana została na planie ośmioboku, co jest wielką rzadkością w tym rejonie, a dodatkowo jest podzielona wewnątrz na trzy części. Kojarzy się to bardziej z budowlami katolickimi niż greckokatolickimi i może świadczyć o przenikaniu się wpływów dwóch odłamów chrześcijaństwa. Ciekawostką jest również, że ikonostas, który jest najważniejszym elementem cerkwi, jest obecnie zawieszony na ścianach nawy. Stało się tak, ponieważ obecnie cerkiew pełni funkcję kościoła katolickiego.

Obecnie Michniowiec zamieszkuje niewiele osób. Jest ich raptem 200. Tchnie tutaj ciszą i spokojem w porównaniu do wielkich miast, a nawet niewiele większych miejscowości. Tchnie również religijnym duchem, gdyż znajduje się tu wiele religijnych ciekawostek. Jedną z nich są przydrożne krzyże. Kapliczki przy drogach nie są zaskakującym widokiem przy drogach, lecz w przypadku Michniowca można podziwiać trzynaście krzyży. Są one wykonane z różnych rodzajów kamienia, w tym z piaskowca. Mogły powstać dla upamiętnienia jakiś wydarzeń lub w ramach pokuty.

Cerkiew i zagrody drewniane, które wpisane są do rejestru zabytków, to pierwsze, co turyści podziwiają, trafiając do Michniowca. Jednak nie warto tylko na tym poprzestawać. We wsi można pospacerować, odetchnąć świeżym powietrzem, a także zobaczyć stary, częściowo zarośnięty cmentarz. Ze względu na to, że zamieszkiwała tu kiedyś duża liczba ludności prawosławnej i ukraińskiej, nagrobki, pokryte w wielu miejscach mchem lub zaroślami, są nieco inne niż na dobrze znanych katolickich cmentarzach. Warto przynajmniej przejść obok i poczuć, że choć obecnie Michniowiec jest niewielką wioską, ma długą i ciekawą historię.