Co warto zobaczyć w Delhi?

Stare Miasto zostało otoczone murem, który obecnie jest w nie najlepszym stanie. Do środka wejść można przez trzy bramy. Zostało zbudowane przez cesarza Szahdżahana. Najlepszym rozwiązaniem będzie przyjazd rikszą lub taksówką pod Czerwony Fort i wynajęcie tam rikszy rowerowej. Alejki Starego Miasta są bardzo wąskie i zatłoczone. Główną ulicą jest biegnąca od bramy wejściowej do Fortu Chandni Chowk. Najciekawszą atrakcją jest mający osiem wieków lingam – fallus, będący symbolem boga Śiwy. W Starym Mieście znajduje się również meczet Fatehpuri Masjid, który wybudowano z rozkazu jednej z żon Szahdżahan w 1650 roku. Osoby, które mają więcej czasu, mogą wybrać się na największy azjatycki targ z przyprawami o nazwie Khari Baoli.

To największy meczet w całych Indiach. Został wybudowany w 1656 roku, a w jego budowie brało udział ponad 5 000 rzemieślników. Został usytuowany na wzgórzu w samym centrum Starego Miasta. Do wnętrza prowadzą trzy bramy – wschodnia, południowa i północna. Przed wejściem do meczetu za drobną opłatą można wypożyczyć szale i sarongi.

Swoją nazwę zawdzięcza czerwonemu piaskowcowi, z którego został wybudowany. Zwiedzanie fortu rozpoczyna się w jednej z sześciu bram, które prowadzą do jego wnętrza. Można w nim zobaczyć Salę Przyjęć, Salę Audiencji Publicznych, rezydencję królewskich żon oraz pałac ulubionej żony cesarza Szahdżahana, którą była Mumta Mahal. Znajduje się tutaj również prywatny pałac cesarza - Khas Mahal.

To obserwatorium astronomiczne, które zostało wybudowane z polecenia maharadży Jaja Singha w XVIII wieku. Usytuowano je na wolnym powietrzu, a w jego skład chodzą cztery kamienne instrumenty pomiarowe. Najprawdopodobniej jest najstarszym obserwatorium astronomicznym takiego typu na kuli ziemskiej.

To świątynia bahaistyczna, która nosi zaszczytne miano największej w Indiach. Została złożona z dwudziestu siedmiu wielkich marmurowych płatków, które nadają jej wygląd kwiatu lotosu. Właśnie z tego powodu nazywa się ją również Świątynią Lotosu. Jej budowę rozpoczęto w roku1980, a zakończono w 1986. Od czasu oddania do użytku odwiedziło ją ponad pięćdziesiąt milionów osób.

To minaret, który został wybudowany przy użyciu czerwonego piaskowca i ma 73 metry wysokości. Znajduje się na środku kompleksu, który wzniósł zdobywca i pierwszy sułtan Delhi – Kutb-ud-din-Ajbak. Jego budowa trwała od roku 1193 do 1368. Pierwotnie należał do pierwszego indyjskiego meczetu Kuwwat-al-Islam, który w całości został wybudowany z fragmentów hinduskich świątyń. W 1993 r. obiekt został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO.

Pośród pięknych ogrodów wznosi się grobowiec. Został wzniesiony dla Humajuna, który należał do dynastii Wielkich Mongołów. Wybudowano go z białego marmuru i czerwonego piaskowca na polecenie żony cesarza, Hadżi Begum. Od roku1993 ten obiekt znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Podobnie jak opisywany wcześniej Grobowiec Humajuna jest dziełem sztuki mongolskiej. Również usytuowano go pośród ogrodów, w których znajdują się piękne fontanny czy kanały wodne. Jest jest jednak mniejszy, a koszty jego budowy były znacznie mniejsze niż w przypadku Grobowca Humajuna. Mimo wszystko należy do grona najważniejszych zabytków Indii.

Wybudowano ją jako hołd dla żołnierzy, którzy polegli w I wojnie światowej. Wieczorami tereny wokół bramy odwiedzają zarówno młodzież, jak i osoby starsze. Niebezpieczne jest spacerowanie w jej rejonie po zapadnięciu zmroku.

Bajecznie wyglądająca świątynia bogini Lakszmi – małżonki Wisznu wybudowana została w 1938 roku. Do środka zakazane jest wnoszenie telefonów komórkowych, kamer czy torebek. Można je zostawić w depozycie, jednak lepiej podzielić się na grupy – jedna partia zwiedza, zaś druga pilnuje rzeczy. W ten sposób można uniknąć kradzieży mienia.

Rozciągają się na powierzchni 360 000 metrów kwadratowych. Prócz egzotycznych roślin można znaleźć tu również grobowce członków Lodich i Sajjidów. Panuje tu cisza, spokój i chłód – to doskonałe miejsce na odpoczynek po całodziennym zwiedzaniu.