Zasady wyrabiania paszportu dla psa

Paszport wyrabiany zwierzęciu w Polsce jest ważny jedynie na terenie Unii Europejskiej, Watykanu i Arabii Saudyjskiej. Jeżeli jest to podróż do innego kraju, wówczas trzeba sprawdzić w ambasadzie lub w Internecie, jakie zasady wwozu zwierząt domowych obowiązują w danym regionie. Dodatkowo, warto wiedzieć, że polskie i europejskie przepisy paszportowe regulują w tej kwestii nie tylko przepływ psów, ale również kotów i fretek.

Zanim przejdzie się do wyrabiania paszportu, trzeba nadać psu numer identyfikacyjny. Odbywa się to u weterynarza i jest możliwe na dwa sposoby. Pierwszy z nich to wszczepienie zwierzakowi mikroczipu. Drugi to tatuaż na ciele psa. Nadanie czipu jest zależne od decyzji Polskiego Towarzystwa Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt. Numer identyfikacyjny przydaje się również wtedy, gdy nie wyjeżdża się za granicę, ponieważ pozwala odnaleźć zwierzaka, jeśli dojdzie do jego zaginięcia.

Przed wyrobieniem paszportu trzeba zadbać o wszystkie szczepienia dla zwierzęcia. Dotyczy to przede wszystkim szczepień przeciwko wściekliźnie. Powinny być one ważne, w przeciwnym razie paszport nie zostanie wydany. Jednocześnie trzeba pamiętać o dwóch rzeczach. Pierwszą są opłaty za szczepienia. W zależności od weterynarii mogą one osiągać różne sumy. Druga to przewóz za granicę szczeniaków, które nie przekroczyły jeszcze 3 miesięcy. Lepiej zrezygnować z wyjazdów z nimi, ponieważ tak małe pieski nie są jeszcze szczepione na wściekliznę.

Wydanie paszportu następuje u lekarza weterynarii i jest za nie pobierana opłata. Wynosi ona 51 złotych, w tym 30 złotych dla lekarza za wizytę oraz 21 złotych za wydanie dokumentu. W dokumencie będą znajdować się podstawowe informacje o psie – jego imię, zdjęcie, rasa, wiek, a przede wszystkim informacje o zdrowiu zwierzęcia i aktualnych szczepieniach. Otrzymany paszport jest ważny do końca życia psa.

Osoby, które chcą podróżować ze zwierzakami poza Unią Europejską, muszą zainteresować się tym, jakie przepisy ich obowiązują. Wydany w Polsce paszport nie obowiązuje poza Unią, gdyż nie obowiązują tam regulacje o wściekliźnie, które znajdują się we Wspólnocie. Od tych przepisów istnieją jednak wyjątki, do których należą: Lichtenstein, Andora, Szwajcaria, San Marino.